“je kunt niet voorkomen dat vogels van verdriet overvliegen,
maar je kunt wel voorkomen dat ze nesten maken in je haar”
Hallo! Wat moedig van je dat je op mijn site kijkt. Wanneer er iemand dood gaat die erg belangrijk voor je is of je ouders zijn gescheiden of gaan scheiden, dan lijkt het wel of alles verandert in je leven. Misschien voel je je heel verdrietig of ben je juist bang of boos? Of voel je helemaal niets? Allemaal gevoelens die je misschien wel verward maken juist in deze fase van je leven waarin al zoveel verandert. De puberteit een fase waarin je op zoek gaat naar wie je bent, je idealen, nieuwe vrienden, zelfstandig worden. Anders zijn is vaak het laatste wat je als puber wil en daardoor probeer je misschien zo ‘normaal’ mogelijk te doen. De binnenkant is echter heel anders, daar zit de pijn, de eenzaamheid en de rouw.
Misschien voel je je niet zo zeker over jezelf en kun je wel wat hulp gebruiken om wat steviger en met meer zelfvertrouwen in het leven te staan. Kortom groot en klein verlies waarbij je je misschien niet begrepen voelt door je omgeving.
Soms kan het fijn zijn hier met iemand over te praten op een manier die bij jou past. Alle aandacht is dan voor jou. We gaan kletsen, samen creatief aan de slag, bewegen etc. op een manier die bij jou past.Het kan heel helpend zijn en opluchten om op deze manier met je gevoelens om te gaan. Je leert dat al deze emoties een functie hebben en je leert ze herkennen en erkennen. Alles mag, niets moet!
